چندی است که اخباری مبتنی بر ازدواج مجدد گوهر خیراندیش در در خارج از کشور در فضای مجازی دست به دست میشود اگر شماهم به دنبال حقیقت ماجرای ازدواج دوم گوهر خیراندیش هستید در این مطلب سوربان ما حقیقت ماجرا را شرح میدهیم همراه ما باشید.
ازدواج گوهر خیراندیش
گوهر خیراندیش می گوید: اگر آدم خوبی سر راهم قرار بگیرد ازدواج می کنم، حتی اگر صد سالم باشد.
گوهر خیراندیش بازیگر سینما و تلویزیون که همسر خود (جمشیداسماعیل خانی) را سالهاست از دست داده در یک مصاحبه گفت: زمانی که دخترانم را شوهر بدهم و به خانه بخت بروند خودم مجددا ازدواج خواهم کرد. خیراندیش گفت: من منتظر هستم دخترانم ازدواج کنند تا من هم بعد از آنها همسر خودم را پیدا کنم و اعلام رسمی کنم و ازدواج کنم حتی اگر صد سالم باشد. حتی اگر طرف مقابل آدم خوبی باشد زودتر از دخترانم ازدواج می کنم.
ماجرای ازدواج گوهر خیراندیش با پسر جوان تر از خودش چیست؟
مدتی قبل هنگامی که این بازیگر مشغول بازی در سریال هیولا بود شایعات زیادی مبنی بر ازدواج گوهر خیراندیش با یک پسر جوان در فضای مجازی پخش شد که سر و صدای زیادی به پا کرد تا حدی که باعث شد گوهر خیراندیش به این شایعات پاسخ بدهد، او با انتشار ویدیویی ضمن تشکر از کسانی که تولد او را تبریک گفته بودند گفت :
" من همه کامنتای مهربانانه شمارو میخونم ببخشید که نمیتونم به تک تکتون جواب بدم و ممنون که منو در سریال هیولا باور میکنید و انقد پیغام های مهرآمیز برای من مینویسید، خوشحالم که اقلا میدونید اون نقشه! من به حرمت خانواده دوست دارم احترام گذاشته بشه و هرکس در سن خودش با همسن خودش ازدواج بکنه که همدیگرو درک بکنن، کبوتر با کبوتر، باز با باز مرسی که هیولارو نگاه میکنید و دوست دارید ممنون قربون همتون برم خدانگهدار."
ازدواج مجدد گوهر خیراندیش در خارج از ایران!
گوهر خیراندیش (به انگلیسی: Gohar Kheirandish) (زاده ۱ شهریور ۱۳۳۳، شیراز) بازیگر و مدرس پیشکسوت سینما، تئاتر، تلویزیون و گوینده رادیو است. وی دارای لیسانس بازیگری و کارگردانی تئاتر از دانشکده هنرهای زیبا است. جمشید اسماعیلخانی همسر وی بود. این بازیگر در حال حاضر مجرد است و شایعات درباره ازدواج دوم ایشان صحت ندارد.
بیوگرافی گوهر خیراندیش
گوهر خیراندیش در ۱ شهریور ۱۳۳۳ در شیراز متولد شد. از سال ۱۳۴۹ و در دوران دبیرستان فعالیت وی با گروه تئاتر در شیراز آغاز شد و در همین سال بود که با جمشید اسماعیلخانی آشنا شد که این آشنایی منجر به ازدواج ایندو گشت که حاصل این ازدواج یک پسر و دو دختر به نامهای امید، آزاده و آناهیتا بود.
صحبت های گوهر خیراندیش درباره همسر مرحومش جمشید اسماعیل خانی
گوهر خیر اندیش درباره همسر مرحومش می گوید: سال ها از مرگ جمشید میگذرد، اما با هر بهار حضور او را بیشتر و قویتر از قبل حس میکنم. چرا که او در بهار بهدنیا آمد، در بهار ازدواج کردیم و در بهار هم از دنیا رفت. یاد و خاطرهاش نهتنها از دل و جان و خانه ما نمیرود بلکه در بازخوردهایی که از مردم دارم هنوز با همان قوت حضور دارد و از او به نیکی یاد میکنند.
بازیگری گوهر خیراندیش
او با همسرش در شیراز به فعالیت تئاتر میپرداختند و همچنین کارمند اداره فرهنگ و هنر شیراز بود. وی در سال ۱۳۵۷ در دانشگاه تهران قبول شده و به همراه همسر و فرزندانش به تهران میآید. در تهران در کنار درس خواندن به فعالیت تئاتر میپردازد و همچنین کارشناس امور هنری ارشاد استان تهران میشود. خیراندیش سپس بازی را در سینما، تئاتر و تلویزیون ادامه میدهد.
"عکسی از جوانی گوهر خیراندیش"
او با فیلم روزهای انتظار فعالیتش را در سینما آغاز کرد و با فیلم بانو خوش درخشید. گوهر خیراندیش همیشه در نقش های متفاوت ظاهر شده است. وی همچنین چندین سال در برنامه صدای عبرت شبکه سراسری رادیو به فعالیت مشغول است.وی یکی از اساتید ثابت کانون سینماگران جوان است و همچنین سابقه برگزاری کارگاه آموزشی در چند دانشگاه معتبر آمریکا را دارد.وی پیشنهاد بازی را درسریال دارا و ندار و فیلم اخراجیها را علیرغم پیشنهاد مالی خوب به جهت نقشهای ضعیف نپذیرفت. به عقیده وی یکی از رموز ماندگاری یک بازیگر این است که هر نقشی را فقط برای مسائل مالی قبول نکند.
فیلم های سینمایی گوهر خیراندیش
- نقش نگار (۱۳۹۴)
- من و شارمین (۱۳۹۴)
- نیمه شب اتفاق افتاد (۱۳۹۴)
- در مدت معلوم (۱۳۹۳)
- رخ دیوانه (۱۳۹۳)
- ایران برگر (۱۳۹۳)
- آتشبس ۲ (۱۳۹۳)
- آذر، شهدخت، پرویز و دیگران (۱۳۹۲)
- نقش نگار (۱۳۹۲)
- آهوی پیشونی سفید (۱۳۹۰)[۱۶]
- میگرن (۱۳۹۰)
- روییدن در باد (۱۳۹۰)
- اختاپوس (۱۳۹۰)
- خنده در باران (حضور افتخاری – ۱۳۹۰)
- در امتداد شهر (۱۳۸۹)
- دلشکسته (حضور افتخاری – ۱۳۸۷)
- تهران ۱۵۰۰ (۱۳۸۷)
- دعوت (۱۳۸۷)
- صندلی خالی (۱۳۸۷)
- کلانتری غیرانتفاعی (۱۳۸۷)
- یک اشتباه کوچولو (محسن دامادی ۱۳۸۷)
- دایره زنگی (۱۳۸۶)
- استخوونای بابام (۱۳۸۶)
- محاکمه (ایرج قادری – ۱۳۸۵)
- بیوفا (اصغر نعیمی – ۱۳۸۵)
- گل یخ (کیومرث پوراحمد – ۱۳۸۳)
- تردست (محمدعلی سجادی – ۱۳۸۳)
- سیزده گربه روی شیروانی (علی عبدالعلیزاده – ۱۳۸۲)
- مکس (سامان مقدم – ۱۳۸۲)
- نقاب (پوکر) (کاظم راستگفتار – ۱۳۸۲)
- توکیو بدون توقف (سعید عالم زاده – ۱۳۸۱)
- دنیا (منوچهر مصیری – ۱۳۸۱)
- واکنش پنجم (تهمینه میلانی- ۱۳۸۱)
- رسم عاشقکشی (خسرو معصومی – ۱۳۸۱)
- ارتفاع پست (ابراهیم حاتمیکیا – ۱۳۸۰)
- نان و عشق و موتور ۱۰۰۰ (ابوالحس داودی، ۸۰–۱۳۷۹)
- مربای شیرین (مرضیه برومند – ۱۳۷۹)
- میکس (داریوش مهرجویی – ۱۳۷۸)
- سهراب (سعید سهیلی – ۱۳۷۸)
- جنگجوی پیروز (کمال تبریزی – ۱۳۷۷)
- شیدا (کمال تبریزی – ۱۳۷۷)
- ساغر (سیروس الوند – ۱۳۷۶)
- چهره (سیروس الوند – ۱۳۷۴)
- بوی خوش زندگی (ابوالحسن داوودی – ۱۳۷۳)
- عیالوار (پرویز صبری – ۱۳۷۱)
- لبه تیغ (جمال شورجه – ۱۳۷۱)
- یک مرد، یک خرس (مسعود جعفری جوزانی – ۱۳۷۱)
- مدرسه پیرمردها (علی سجادیحسینی – ۱۳۷۰)
- بانو (داریوش مهرجویی – ۱۳۷۰)
- سایه خیال (حسین دلیر – ۱۳۶۹)
- همه یک ملت (۱۳۶۹)
- زیر بامهای شهر (اصغر هاشمی – ۱۳۶۸)
- شاخههای بید (امرالله احمدجو – ۱۳۶۷)
- شب حادثه (سیروس الوند – ۱۳۶۷)
- روز باشکوه (کیانوش عیاری – ۱۳۶۷)
- با من از فردا بگو (۱۳۶۶)
- روزهای انتظار (اصغر هاشمی)
"گوهر خیراندیش و پسرش"