شعر عاشقانه | مجموعه ای از 45 شعر ناب و زیبای عاشقانه از معروف ترین شاعران ایران و جهان

در این قسمت از سایت سوربان تعدادی شعر زیبای عاشقانه برای همسر و عشق زندگی را با مضامین مختلفی همچون دلتنگی و غمگین سوزناک، احساسی، دل شکستگی، دوری و جدا شدن و … جمع آوری کرده ایم که بسیار زیاد میتوانند مفید باشند و از شاعران معروف و به نام هستند.

45 شعر زیبای عاشقانه

خنده ی چشم تو درمان پریشانی هاست
مُنکِرِ مِهر تو در بَند گِرانجانی هاست
با «دل آشوبه ز شوقِ نگهت» هست شبیه
آن زمین لرزه که در خاطر کرمانی هاست!
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

شب بـہ شب منتظر قاصدڪے میمانم 
تا خبر از تو رساند بـہ تنِ بے جانم 
پنجرہ بازشد اما قاصدڪ پَرپَر بود 
دل من ماند و دو چشمان پُر از بارانم ...
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

بده بر باد موی خرمنت را
وَ در مِی غوطه رو کن دامنت را
غزلهای مرا مواجّ خواهی
بموجان آبیِ پیراهنت را
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

عشق در رویایِ من پرورده شُد 
بویِ آن در قلب من آکنده شُد 
باغِ دل از عطر آن جانی گرفت 
خشکسالی رفت و بارانی گرفت 
چشمهایم سَبز و لب ها سُرخ گشت 
شادی آمد غصّه ها هم درگذشت 
روی ابرها چون دلم ماوا گرفت 
آرزویِ داشتن حوّا گرفت
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

چون خَلعَتِ وِصالِ تو شُد تَنگ بَر تَنَم
بَخشيدَمَش به رَسمِ تَصَدُّق به ديگرى
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

لبخند تو 
کم از خورشید نیست 
همان‌ قدر گرم 
همان‌ قدر جان افزا
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

آنان که به سَرمستیِ ما طَعنه زَنانَند بگذار
بِمانند به خُماری ، که زِ ما هیچ نَدانند...
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

آن گُل كه بر سَرَم نَزَدى از وصالِ خويش 
روزى كنى نِثار ، به خاکِ مَزارِ ما . . .
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

پرسیدی ام از عشق و جوابی نشنیدی 
بشنو که سزاوار سکوت است سوالت! 
یکبار به اصرار تو عاشق شدم ای دل 
این بار اگر اصرار کنی وای به حالت...
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

بیا امشب به بالینم... 
که خواهم با تو بنشینم... 
که هرکس را که میبینم... 
ز شوقت گفت وگو کردم...
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

ای بکرترین برکه، 
هلَاسوره صافی! 
پرهیزکن ازاینهمه پرهیزاضافی.. 
داغی بزن ازبوسه به پیشانی سردم! 
بدنام که هستیم به اندازه کافی.. 
تلخینه آمیخته باهرسخنت را! 
صدشُکر؛ شِکرپاشِ لبت کرده تلافی..
چندیست که سردم شده دوراز دم گرمت!
برگردنم از بوسه؛ مگر شال ببافی..
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

مگر در کدام تیتر 
زاده شده ای 
که هر چه آمدنت را 
سانسور می‌کنم 
باز قافیه 
برای سرودن دوباره ات 
بی تاب است.
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

آبی که برآسود زمینش بخورد زود 
دریا شود آن رود که پیوسته روان است
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

عشق آن بغض عجیبی است که از دوری یار
نیمه شب بین گلو مانده و جان می‌گیرد
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

«سعدی! چو جورش می‌بری نزدیک او دیگر مرو» 
ای بی‌بصر! من می‌روم؟ 
او می‌کشد قلاب را
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

تو را سر می‌کشم 
تلخ یا شیرین 
بستگی به لب‌ های تو دارد 
چای به شگفتی می‌افتد 
وقتی از گلوی تو پایین می‌رود 
از سینه‌ها می‌گذرد 
از جاهایی که باید عبور می‌کردم.
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

من ناز نگاه مهربانت را دوست 
لبخند نشسته بر لبانت را دوست 
ای ماهِ سپیدپوشِ گُل در آغوش 
گل واژه‌ی عشق بر زبانت را دوست
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

کمی با من بنشین 
تا در آن نقشه جغرافیایی عشق 
تجدید نظر کنیم 
بنشین تا ببینیم 
تا کجاها مرز چشمان توست 
تا کجاها مرز غم های من 
کمی با من بنشین 
تا بر سر شیوه ای از عشق 
به توافق برسیم ...
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

کوه - وقتی مالِ من بودی - به‌ جز کاهی نبود
قلبِ من با بودنت ، از غصه ها آزاد شد بهرِ
من ، شیرین تر از عشقت درین دنیا نبود
رفتنت ، آغازِ ویرانیّ این "فرهاد" شد
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

هزار سال قرنطینه با تو آزادی ست 
ولی بدون تو یک لحظه نیز ناسپری ست
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

ذهن زیبا عشق می‌آرد پدید 
ذهن آلوده، پر از فکر پلید 
گل طراوت می‌دهد شبنم به صبح 
هیچ حمامی نشُوید، ذهن قبح
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

به جز تنت مبادا 
شقایقی ببویم 
تو هدیه کن دلی 
یا رمق به جست و جویم 
تو بهترین فریبی 
که از زمانه خوردم 
تو آخرین کلامی 
که تا ترانه بردم
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

درختی تنها شده ام 
درختی بی بال و پر شده ام 
درختی بی گنجشک 
درختی منزوی و گوشه گیر 
دوباره پاییز شده 
دوباره تنهایی و سردی شده 
رنگم نارنجی شده 
رنگم بیرنگ شده 
تاریک و نابود شدم 
درختی تنها شده ام
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

جاری و رهاشدیم در کوچهٔ شهر 
از شهر جدا شدیم با حالت قهر 
عاشق شده بودیم و به هم پیوستیم 
آن گونه که در مسیر دریاچه دو نهر
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

شعرهای زیبا و خاص عاشقانه

بی تو این دیده کجا میل به دیدن دارد 
قصه ی عشق مگر بی تو شنیدن دارد...
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

ديده را فايده آنست كه دلبر بيند 
ور نبيند چه بود فايده بينايی را
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

چشم های تو 
صبحگاه جهان است 
نگاه تو 
راز صد خورشید 
لب های تو 
نیمه نصف شده گیلاسی است که 
طعمش را باید چشید
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

ز موهای سفید خویشتن یک تور خواهم بافت 
برای صید تو یک روز ماهیگیر خواهم شد...
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

باز آمده ام به خانه آغوشت 
تا تکیه کنم به شانه آغوشت 
بگذار که اشعار خوشی سر بکنم 
در محفل شاعرانه آغوشت
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

چه می‌شد با غمش خو می‌گرفتم 
کمی کام از لب او می‌گرفتم 
شبی در ساحل چشمان آبی 
کنارش کاش پهلو می‌گرفتم
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

بغض خود را بشکن و بی هر بهانه گریه کن
شرم را گاهی رها کن، عاشقانه گریه کن 
خوب می دانم دلت از دست خیلی ها پر است
پس خروشان شو، شبیه رودخانه گریه کن
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

محترم دار دلم کاین مگس قند پرست 
تا هوا خواه تو شد فر همایی دارد 
از عدالت نبود دور گرش پرسد حال 
پادشاهی که به همسایه گدایی دارد 
اشک خونین بنمودم به طبیبان گفتند 
درد عشق است و جگرسوز دوایی دارد 
ستم از غمزه میاموز که در مذهب عشق 
هر عمل اجری و هر کرده جزایی دارد
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

با لبانت صلح کردم،جنگ در سر داشتی 
ارتشی از زلف و با چشمت دو لشگر داشتی 
 رد شدی بازار عطاران شهرت سکه شد 
عطری از ترکیب مشک و یاس و عنبر داشتی 
روسری سر کرده ای این بدترین تحریم شد
نقش فوق العاده در بحران کشور داشتی
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

تا تو را دیدم جهانم باختم 
مهر و ماهت در دلم انداختم 
تو ندیدی من چگونه در غمت 
با تمام دوریِ تو ساختم
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

گلی معمولی‌ام 
مثل تمامی گل‌ها 
و تو هم بلبلی معمولی 
مثل تمامی بلبل‌ها 
بر شاخه‌ام فرود بیا 
تا در جادوی پیچش 
و بزرگ‌نمایی شبنم 
خوش‌آوازترین باشی 
زیباترین شوم‌.
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

گر بدانی حال من گریان شوی بی اختیار 
ای که منع گریه بی اختیارم می کنی ...
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

منم آن بهار عاشق 
در آغوش شب ریشه دوانده 
در لا به لای موهای یار خفته 
در آرامشی عجیب زنده 
در روزگاری غریب شاعری 
در بی هنر ترین زمین 
منم آن بهار عاشق
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

مرا کشانده به مسلخ ولی دلم قرص است 
که عشق در همه جا خیرخواه من بوده ست 
از این گناه پشیمان نمی شوم هرگز 
که او قشنگ ترین اشتباه من بوده ست
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

ما در پياله عكس رخ يار ديده ايم اي 
بي خبر از لذت شرب مدام ما 
هرگزنميرد آنكه دلش زنده شد به عشق 
ثبت است بر جريده عالم دوام ما
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

ای دلخوشی و پشت و پناه دل من 
ای بی تو پُر از غم ایستگاه دل من 
عمریست که اسرار تو پنهان مانده 
در داخل جعبه سیاه دل من
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

زلف آشفته و خوي كرده وخندان لب مست
پيرهن چاك و غزل خوان صراحي در دست
نرگسش عربده جوي و لبش افسوس كنان
نيمه دوش به بالين من آمد بنشست
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

قد قامت تو اقامه را زیبا کرد 
وصف رخ تو چکامه را زیبا کرد 
بی عشق تو هویّت من جعلی بود 
نام تو شناسنامه را زیبا کرد
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

پنهان اگر چه داری، جز من هزار مونس؛
من جز تو کَس ندارم، پنهان و آشکارا…!
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

من پیر فنا بدم جوانم کردی
من مرده بدم ز زندگانی کردی
می‌ترسیدم که گم شوم در ره تو
اکنون نشوم گم که نشانم کردی
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

به جان جوشم که جویای تو باشم
خسی بر موج دریای تو باشم
تمام آرزوهای منی، کاش
یکی از آرزوهای تو باشم.